Expansiedrift

Je zit op school, en er is ruzie. De ene klas tegen de ander. Je bent niet het kleinste jongetje van de klas, maar ook bij lange na niet zo groot en sterk als dat joch van de overburen dat al twee keer is blijven zitten. Om ervoor te zorgen dat je de pauze overleeft en elke dag heelhuids thuiskomt zorg je er dus voor dat je altijd bij je vrienden in de buurt bent. Een klein groepje, maar het zijn ook echt goede maten van je. Jullie steunen elkaar door dik en dun, staan altijd voor elkaar klaar, en zijn ook al heel lang vrienden. "Wij zijn één," is jullie motto. Deze safety lies in numbers-techniek werkt erg goed, en jullie worden nog maar weinig gepakt door dat joch van de overburen en zijn kameraden.

De kinderen in de andere klas zijn echter niet allemaal op hun achterhoofd gevallen, en beginnen ook een groepje te vormen. Voor jullie eigen veiligheid nodigen jullie dus nog wat mensen uit voor jullie eigen groep. Redelijk goede vrienden waar je wel een paar keer een potje mee hebt gevoetbald, en dat kind met een imposante knikkercollectie. De spanning stijgt echter, en de vete lijkt maar niet op te houden. Er moeten nog meer mensen bij jullie groep, wordt er gezegd. Eigenlijk ken je ze niet zo heel goed, en sommigen vindt je zelf raar en helemaal niet aardig, maar je moet wat over hebben voor je eigen veiligheid. Voor je het door hebt zijn alle 28 kinderen in de klas deel van jullie groep. Als één grote groep lopen jullie over het schoolplein, en zorgen er gezamenlijk voor dat niemand lastig gevallen wordt.  

Maar dan gebeurt er opeens iets heel belangrijks. De overburen gaan verhuizen, en dat uit de kluiten gewassen kind van hen gaat naar een andere school. Eigenlijk houdt hij gewoon op met bestaan, wat jullie betreft, want hij gaat drie dorpen verder wonen en jullie zien hem toch nooit meer terug. Het concurrerende groepje uit de andere klas valt snel uit elkaar, nu hun grote leider er niet meer is. Jullie groepje blijft echter bestaan. Het geeft een veilig gevoel, en je weet maar nooit wanneer de andere klas weer wat gaat proberen. Er is dan misschien geen ruzie meer, maar echt vertrouwen zal je de andere klas nooit. Het enige probleem is dat je nu wel in een groep zit met iedereen in de klas. Iemand uit de groep trappen is eigenlijk geen optie, want dat past niet bij het beeld dat jullie allemaal voor elkaar klaar staan. Maar sommigen van de groep zijn wel heel raar, en doen soms ook dingen waar je het totaal niet mee eens bent. Tsja.

Het verbinden puur en alleen om te verbinden werkt averechts. Ten tijde van de Koude Oorlog was het misschien uit noodzaak en preventief, maar Nederland zit nu vast aan verschillende bondgenoten, die eigenlijk alleen middelmatige vrienden zijn. Een organisatie als de NAVO is en kan alleen maar naar behoren functioneren als alle lidstaten ook daadwerkelijk op één lijn zitten. En wie de laatste paar dagen de krant heeft opengeslagen kan duidelijk zien dat dat  momenteel niet het geval is. De NAVO verliest veel van zijn geloofwaardigheid zodra lidstaten (openlijk) twijfelen over of ze gehoor zouden geven aan een oproep van Turkije op basis van het beruchte artikel 5 van het verdrag. Wellicht moet de NAVO een doorstart maken als een kleinere organisatie, met alleen echte goede vrienden, want de expansiedrift van voorheen ligt nu zwaar op de maag.