Afgelopen februari maakte de pornografie-website Pornhub bekend niet langer gefingeerde
pornografie op hun site te tolereren.[1]
Gefingeerde pornografie – ook wel deepfakes genoemd – wordt gemaakt met
behulp van kunstmatige intelligentie. Het resultaat is dat het gezicht van de
ene persoon op het lichaam van een ander wordt gemonteerd, waardoor de indruk
wordt gewekt dat de persoon wiens gezicht is gebruikt zich in de houding van
het afgebeelde lichaam bevindt. Op die manier kan het eruit zien alsof
bijvoorbeeld een beroemdheid in een pornografische film speelt, zonder dat deze
persoon dat ooit daadwerkelijk gedaan heeft. En dat wil Pornhub niet meer
hebben.
Deepfakes zijn
een gloednieuw fenomeen, dat in december 2017 bekendheid verwierf.[2]
Een gebruiker van het internetforum Reddit die zichzelf ook ‘deepfakes’ noemt,
beschrijft hoe het proces in zijn werk gaat nadat hij de actrice Gal Gadot in
een pornografische film geknutseld heeft: “[de forumgebruiker deepfakes
gebruikt] software gebaseerd op verschillende open-sourcebibliotheken, zoals
Keras en TensorFlow. Om de gezichten van celebs te maken gebruikt
deepfakes Google Afbeeldingen, stockfoto's en YouTube-video's. En als hij dat
gezicht heeft gemaakt, “traint” hij een deep-learningalgoritme daarmee. In dit
specifieke geval heeft hij het algoritme getraind met verschillende pornofilms
en he verschillende beelden van Gal Gadots gezicht. En na genoeg training was
het algoritme in staat om Gadots gezicht realistisch in video's te plakken”.[3]
Middels
gebruik van kunstmatige intelligentie is het dus mogelijk om een zeer
overtuigend beeld te produceren, waarbij de afgebeelde persoon geen enkel
vermoeden hoeft te hebben over de manier waarop zijn foto’s misbruikt worden.
In veel gevallen zal duidelijk zijn dat het gaat om gefingeerde pornografie: de
software werkt vaak niet foutloos en bovendien lijken de makers enige trots te
voelen voor hun productie, waardoor ze erbij vermelden dat het om gefingeerde
pornografie gaat. Als echter niet wordt vermeldt dat het om gefingeerd
beeldmateriaal gaat en het beeld bovendien overtuigend is, kan dit ernstige
schade aan de reputatie van de (schijnbaar) afgebeelde persoon toebrengen. Net
als de VoCo software van Adobe die ervoor zorgt dat men iemand iets kan laten
uitspreken dat hij nooit gezegd heeft,[4]
biedt gefingeerde pornografie grote ruimte voor misbruik.
Gefingeerde pornografie is een vorm van
pornografie waarbij consent ontbreekt, en valt daarom te vergelijken met
wraakpornografie en onvrijwillige pornografie. De voornaamste overeenkomst tussen wraakpornografie en
gefingeerde pornografie is dat slachtoffers in beide gevallen geen toestemming
hebben gegeven noch de intentie hebben gehad om in pornografisch materiaal te
verschijnen. Bij wraakpornografie is het echter zo dat slachtoffers wel
toestemming hebben gegeven voor het maken van seksueel getint beeldmateriaal,
terwijl dat bij gefingeerde pornografie niet aan de orde is: het slachtoffer
hoeft niet eens af te weten van het feit dat hij in pornografisch materiaal
lijkt voor te komen. Daarin is gefingeerde pornografie dan ook meer
vergelijkbaar met onvrijwillige pornografie: ook bij onvrijwillige pornografie
ontbreekt toestemming voor het maken van seksueel getint beeldmateriaal. Het
voornaamste verschil tussen deze beide vormen van pornografie waarbij consent
ontbreekt, is dat het bij onvrijwillige pornografie handelt om ‘legitiem’
beeldmateriaal: het beeldmateriaal is niet gekunsteld maar bijvoorbeeld door
heimelijk filmen tot stand gekomen. Bij wraakpornografie heeft het slachtoffer
erin toegestemd seksueel beeldmateriaal te maken (wat het slachtoffer bij victim-shaming
vaak (onterecht)[5] verweten
wordt: het slachtoffer had zich niet in compromitterende houding vast had
moeten laten leggen, dan hadden de foto’s ook niet uit kunnen lekken) en bij
onvrijwillige pornografie begaat de maker duidelijk grensoverschrijdend gedrag.
Deze beide kenmerken zijn bij gefingeerde pornografie afwezig, waardoor de
vraag wat en of er daadwerkelijk een probleem is bijzonder ingewikkeld maakt. Gefingeerde pornografie vormt echter
een steeds groter risico
door verbeterde en steeds eenvoudiger beschikbare software, waardoor aandacht
voor dit fenomeen noodzakelijk is.
Gefingeerde
pornografie lijkt niet strafbaar te zijn: wanneer een maker bijvoorbeeld
stockfoto’s gebruikt, toestemming heeft om het pornografisch materiaal te
gebruiken en zich verder aan de algemene wetten omtrent de regulering van
pornografie houdt (zoals in Nederland bijvoorbeeld art. 240b Sr dat stelt dat
kinderpornografie strafbaar is, of art. 240 Sr, dat strafbaar stelt om
afbeeldingen die aanstotelijk zijn voor de eerbaarheid aan iemand, anders dan
op diens verzoek, toe te zenden) heeft de maker geen wet overtreden en is niet
strafbaar. Een verdere moeilijkheid bij een potentiële strafbaarstelling van
gefingeerde pornografie is dat het lichaam dat zich in compromitterende houding
bevindt, niet het lichaam is van degene die de gevolgen merkt: doordat het
hoofd van de een en het lichaam van de ander gebruikt wordt, is noodzakelijk om
vast te stellen wat nu
precies valt onder “naakt afbeelden”. Als men daar alleen van kan
spreken als het zich daadwerkelijk handelt om het lichaam van het slachtoffer
zijn strafmaatregelen onwaarschijnlijk in geval van gefingeerde pornografie. Als het voldoende is dat het
zich lijkt te handelen om het naakte
lichaam van het slachtoffer kan gefingeerde pornografie wel strafbaar gesteld
worden, maar wordt men direct geconfronteerd met het volgende probleem: wat nu
als het gaat om een zeer levensecht schilderij? Is dat dan ook een
afbeelding die onder dezelfde strafbaarstelling zou vallen? En hoe levensecht
is dan ‘levensecht genoeg’? Is gefingeerde pornografie wellicht een kunstvorm?
Vooralsnog
lijkt onwaarschijnlijk dat op korte termijn een strafbaarstelling gerealiseerd
zal worden die gefingeerde pornografie tot misdrijf verklaart. Dat neemt niet
weg dat niet tegen gefingeerde pornografie gehandeld kan worden. De website
Pornhub heeft verklaard geen gefingeerde pornografie te tolereren, hoewel
berichtgeving suggereert dat gefingeerde pornografie vooralsnog via hun website
beschikbaar blijft en dat het verbod niet nageleefd nog gehandhaafd wordt.[6]
Twitter
heeft aangegeven geen gefingeerde pornografie te accepteren, en ook
internetforumsite Reddit lijkt tegen gefingeerde pornografie op te treden, zij
het stilzwijgend. Gefingeerde pornografie die op het platform geplaatst wordt,
wordt steevast binnen korte tijd weer verwijderd. Ook ander beeldmateriaal dat
middels kunstmatige intelligentie gewijzigd is, wordt van het forum geweerd.
Ook GIF-jes site Gfycat verwijdert gefingeerde pornografie.[7]
Hoewel dat voor slachtoffers van gefingeerde pornografie bemoedigend is, zijn
ze er niet volledig mee geholpen: niet alleen is gefingeerde pornografie niet
strafbaar, Eric Goldman
– professor aan Santa Clara University School of Law – suggereert dat het verwijderen van gefingeerde
pornografie in de Verenigde staten zelfs in strijd zou kunnen zijn met het
recht op vrijheid van meningsuiting zoals vastgelegd in het First
Amendment.[8]
Ook in Nederland moet voor dit onderwerp de grens van vrijheid van
meningsuiting bevraagd worden. Wanneer echter geen sprake is van een
privacyschending van slachtoffers lijkt onwaarschijnlijk dat het recht op
vrijheid van meningsuiting beperkt zal worden.
Dus:
wat is een naaktfoto? Is dat een foto waarop iemand naakt lijkt? Dan kan zijn
privacy geschonden worden in geval van gefingeerde pornografie. Is het een foto
waarop iemand daadwerkelijk naakt is? Dan kan van een privacyschending in geval
van gefingeerde pornografie geen sprake zijn. Genoeg om over na te denken.